مولد حب وموت حلمـ

مولد حب وموت حلمـ

(باسل) شاب زى القمر عيونه واسعه وملامحه شرقيه وجميله كان فى اسكندريه بيصيف وف يوم وهو على الشاطئ

شاف ( ساره ) بنوته شبه الملايكه ملامحها برئيه وضحكتها صافيه

فضل باصص ليها فتره لحد مجه صاحبه ( محمد ) بيقولو يلا احناهنتاخر الواد واقف مستنينا يلا عشان نجيبه

اتخض لانه كان مركز معاها اووى وهى ولا واخده بالها

المهم مكنش عاوز يمشى مع صاحبه قله متروح انت ينوبك ثواب فى صاحبك قاله لا يعم انت تعرف اسكندريه اكتر منى لحسن اتوه

قاله خلاص تعالى يلا فى سره بيقول( لو فى نصيب اشوف القمر تانى اكيد هشوفه )
ومشووو راحو يجيبو صاحبهم
والبنوته كانت واقفه هى وصاحبتها ( هبه ) بتتكلم فى التليفون وخلصت تليفونها ورجعت تقعد على الشاطئ مع مامتها واخواتها وولاد خالتها والعيله اللى كلهم جايين طبعا يصيفوو

وعدت ساعه وجه باسل هو ومحمد وصاحبهم التالت ( عماد)

عماد : ايه يا جدعان مش هتنزلو الميه ولا ايه
محمد : محنا مستنينيك ياابنى عشان ننزل سوا
باسل : متنح على شماله اووى ومش معاهم خالص بيبص على المكان اللى كانو واقفين فيه البنتين

محمد : متتكلم ياابنى مالك اتحولت فجاءه وبقيت مش طبيعى ليه فى حاجه تايه منك

باسل : لاء مفيش يا خفيف خليك فى حالك مش كفايه خدتى وقطعت عليا
محمد : قطعت عليك فى ايه على اساس ان كنت بتعاكس مزه مثلا ده انت حتى غلبان مبتعرفش تعاكس كتك خيبه
باسل : لم نفسك لحسن اطلع غلى فيك ده انا مصدقت لقيتها

محمد : ايه دى 10 جنيه كانت مرميه فى الارض واقع اوى ومفلس عارفك انا

وقعدو يضحكو هما ال 3 مع بعض وقضو يوم فى البحر جميل اوى ومشفش ساره تانى

روحو الشقه اللى بيصيفو فيها واللى هى شقه باسل ونامو شويه وبعدين نزلو يتمشو باليل وعلى الكورنيش وهو ماشى لقى ساره قاعده وجنبها هبه طبعا كان قلبه بيدق لدرجه انه مش سامع صوت صحابه وهما بيتكلمو

محمد : مالك يا واد ايه لخبطك كده شوفت حد تعرفه
باسل : اه تعالى نقعد هنا شويه احسن انا تعبت

عماد : وهو احنا لحقنا نمشى ولا انت عجزت يا واد وصحتك راحت

باسل : لاء يا خفيف مش صحتى اللى راحت ده عقلى وقلبى راحو فى داهيه

عماد ومحمد فى نفس الوقت : ايه يا باسل انت وقعت ولا ايه

باسل : الظاهر كده ومن اول نظره والله منا عارف يا عيال ايه حصلى لما شوفت عنيها عليها عين وضحكه جننتنى وبجد كنت بدعى ربنا انى اشوفها تانى واهى ادينى شوفتها

عماد ومحمد : هى فين دى يا بيسوو

باسل : اهى اللى على شمالكم دى شايفين قد ايه ضحكتها حلوه هى بتضحك عشان الدنيا تنور بس

عماد : ايه يا واد هتقول شعر

محمد : ال وانا اللى كنت فاكرك مؤدب هههههههه
باسل : والله منا عارف ايه اللى حصلى بجد حتا لما رجعت انام بعد مكنا ع الشاطئ معرفتش انام شايفها قدامى واستحاله اغمض عنيا عشان افضل شايفها على طوول

محمد : طيب متيجى تعمل اى حاجه وتتعرف عليها
عماد : لا لا يا محمد بلاش باسل مش بتاع المواضيع دى

باسل : لاء انا بتاع اى حاجه بس اكلمها نفسى اسمع حتا صوتها

وهما بيتكلمو سمعو واحده بتصوت وبتعيط

جرو ال 3 عليهم لقو ساره واقفه فى وسط الناس بتعيط مامتها تعبت واغمى عليها وطبعا هما فى بلد غريبه لانهم اصلا من الزقازيق وجايين مصيف ومش عارفين حاجه فى البلد

قام باسل جايب العربيه واخدها على اقرب مستشفى
دخلت الاستقبال طبعا كشفو عليها وهو واقف بره ومعاه محمد
وساره مع مامتها وكانو بقيه اهلها جايين وراهم عشان العربيه مش هينفع حد تانى يركب فيها غير ساره ومامتها ومحمد وطلع الدكتور قال انه بس ضغطها عالى فجاءه وهتبقى كويسه خرجت ساره مع الدكتور ومامتها جوه بتاخد حقنه وعشان هى قلبها رقيق جدا مقدرتش تشوف مامتها وهى بتاخد الحقنه فا باسل طبعا استغل الفرصه

باسل ـ الف سلامه على ماما يا انسه .. ؟

ساره : ساره

باسل : عاشت الاسامى و انا باسل

ساره : بجد متشكره اوى على اللى انت عملته يا استاذ باسل مش عارفه اقولك ايه لولا انك كنت موجود معرفش كان حصل ايه

باسل : الناس لبعضها ومفيش اى حاجه المهم انها بخير الحمد لله ربنا يخليهالك

ساره : ربنا يخليك

باسل : انتو جايين تصيفو هنا صح ؟

ساره : اه

باسل : ومنين انتو

ساره : الزقازيق

باسل : اهلا وسهلا انا من القاهره

لسه مش كمل كلامه لقى اهلها جايين كلهم وكان معاهم والدها اتصلو بيه وجه طبعا يجرى عشان هما مش معاهم حد

ساره طمنتهم وقالتهم ده الضغط بس كان عالى شويه والحمد لله هتاخد حقنه وتروح معانا والبركه فى استاذ باسل هو اللى لحق ماما وجابها على هنا

بااباها : شكرا يا ابنى معلش تعبناك معانا

باسل : لا ياعمى مفيش حاجه حضرتك المهم انها بخير وانكم اطمنتو عليها

بااباها : ربنا يخليك ياابنى

وف اللحظه دى كانت والدتها خرجت من الاوضه دايخه طبعا شويه
فا جرى عليها باسل ياخد بايدها وصمم يوصلها هو عشان يطمن عليها ( طبعا عشان يعرف هما قاعدين فيه سوسه اووى )

باباها : ياابنى انا معايا عربيه متشكر ليك جدا

باسل : قاله حضرتك خد باقيه الاسره وانا وراكم لانى معرفش الطريق

بااباها : مش عاوزين نتعبك كفايه اللى عملته

باسل : تعبكم راحه الناس لبعضها بردو

طبعا ساره مستغربه هو فى ناس كده دلوقتى بيعملو كده مع حد مش يعرفو خالص
بدات تحس انه اخلاق جدا من طريقه كلامه طبعا باسل ابن ناس جدا وخريج كليه هندسه معماريه بتقدير وشغال فى شركه والده

فا بدات ساره تحس ان فى انجذاب بينها وبين باسل وهو طول الطريق عمال يبصلها وهى مركزه فى اللى حاسه بيه معقوله اكون معجبه بيه بس ازاى ده انا اول مره اشوفه ازاى محدش يعجب بشاب اخلاق ومحترم وكمان خدووم اوى كده ( انتى فى ايه ولا فى ايه خليكى مع مامتك دلوقتى )

وصلو بسرعه او يمكن هما الاتنين حسو ان الطريق كان قصير

بااباها : اتفضلو بقى اشربو حاجه عندنا

باسل ومحمد : شكرا يا عمى والله وبسرعه جه فى بال محمد فكره عشان يعرف باسل يشوفها تانى وهو عارف ان صاحبه لخمه ومش هيعرف يعمل حاجه

محمد : بس لو نطمن عليها بكره لان الحاجه بتفكرنى بمامتى الله يرحمها لان محمد فعلا والدته ماتت وهو صغير وخالته هى اللى ربته

فا طبعا والد ساره صعب عليه محمد

باباها : طبعا تنورو فى اى وقت
ومتشكر اووى على اللى انتو عملتوه ومشيوو

وباسل فرحان اووى انه هيشوفها تانى وكمان فى بيتهم يعنى ولا فى البحر ولا فى الشارع

الاتنين ف صوت واحد عمااااااااااااد

الاتنين نسوووه خالص وطبعا اتلخموو فى ام ساره وطبعا فضل عماد مستنيهم لحد ما روحو وهو مش عارف يطلع لان المفتاح مع باسل بس عذرهم لان عارف الظروف اللى كانو فيها
ورجع باسل وهو بيفكر هيعمل ايه لما يشوفها تانى ياترى هى عندها نفس احساسه ولا لاء
وفى نفس الوقت ساره عماله تفكر فيه بطريقه هى نفسها ستغربتها ساره مالهاش فى الكلام الفاضى ده مركزه فى الدراسه وبس هى كليه صيدله وشاطره جدا وعمرها ما عملت علاقه مع حد بحد لانها عارفه انه كلام فاضى وكانت مستنيه الفارس اللى فى خيالها واللى يكون شريك لياتها مش مجرد علاقه عابر او يكون فى حياتها مجرد عابر سبيل
وبعد مكل واحد قعد يفكر فى التانى النوم غلبهم

صحى باسل تانى يوم مستنى يجى الليل عشان يروح يطمن على مامت
ساره ويشوف حبيبته اللى منمش طول الليل من تفكيره فيها
صحى عماد ومحمد لقو باسل قاعد وسرحان

محمد : صباح الخير يا ولهان

عماد : سيبه يا عم متقطعش عليه حبل رومنسيته
وضحكو الاتنين

ومع ضحكتهم فصلو الواد باسل من تفكيره

قالهم صباح الخير يا زفت منك ليه
محمد : ايه يا واد من سرحانك تقول زفت بقى ده كلام اومال فين الرومانسيه والحنيه

عماد : متنساش اصلو مش بتاع السهوكه زيك يا مسهوك انت

وقعدو يضحكو التلاته على مواقف من محمد اكمنه واد سكر كده

واتفقو ميروحوش البحر عشان لما يروحو عند والد ساره ميبقوش تعبانين

وعدى اليوم واتغدو وعلى الساعه 7 باسل ومحمد قامو يلبسو وعماد قالهم انا مش هاجى لانى معرفهمش وكده وهستناكو ع الكورنيش لحد ما تروجعو

لبس باسل ومحمد ونزلو ركبو العربيه ووصلو لحد البيت فا باسل بيقول لمحمد مش المفروض الواحد يشترى اى حاجه دى بردو مامتها تعبانه
قالو اه صحيح عيب نطلع كده طيب يلا بينا نروح اى محل حلويات نشترى منه بس مش تسترخص قالو اركب يا معفن وانا شبهك ضحكو وقام رجعين لاحلى محل حلويات واشترو جاتو وراحو لبيت ساره

طبعا باسل قلبه ده هيخرج من مكانه مش متخيل انه هيشوفها ويقعد كمان مع اهلها بعد مكان نفسه بس يسمع صوتها ( نفسى تبقى من نصيبى يا ساره )

ورن محمد جرس الباب فتحت لهم الباب اجمل عيون فى الدنيا طبعا باسل مبسوط وسعيد سعاده مفيش بعد كده

ساره : اتفضو اهلا وسهلا
محمد : اهلا بيكى يا انسه ساره
باسل : مفيش حرف مسبل بس
دخلو لقو باباها فى انتظارهم

سلمو على الجميع لان العيله كلها قاعده

وقعدو اطمنو على والده ساره وعامله ايه وصحتك وقضو هناك اكتر من ساعتين وطبعا كان فى فرصه لباسل انه يشوف ساره على طبيعتها وهى وسط اهلها فعلا بنوته مفيش احلى من كده اخلاق ودمها زى الثكر وكل اما يجى عينه فى عينها تضحك ضحكه مكسوفه وتدور وشها

وطبعا استئذنو على الساعه 9 ونص كده

باباها متخليكو لسه بدرى

باسل : معلش يا عمى تتعوض مره تانيه
محمد : اصل صاحبنا التالت مستنينا ع الكورنيش ومش عاوزين نتاخر عليه

بابا ساره : ماشى عشان خاطر الراجل بس اللى مستنيكو وبجد متشكرين جدا جدا على اللى انتو عملتو

محمد وباسل : احنا معملناش حاجه ده واجب

بابا ساره : والله كانت فرصه سعيده ان الواحد عرف شباب باحترامكم واخلاقكم

محمد : ربنا يخليك احنا اسعد

باسل : يلا مش عاوزين اى حاجه وعموما ده رقمى لو حضرتك احتجت اى حاجه

بابا ساره : وده كمان رقمى عشان لو احتجت اى حاجه فى الشرطه ( والد ساره عميد)

سلامو عليكم ومشيو

وصلو لعماد واتكلمو معاه وحكولو اللى حصل وكان باسل طاير من السعاده وطبعا عشان هو مالوش فى الحورات واللف والدوران قرر يسافر يكلم اهله وكمان بعد ما عرف شويه حاجات عن اهل ساره انهم من احسن الناس ف الزقازيق

قال لعماد ومحمد انا هسافر النهارده على الفجر طبعا الاتنين تنحووو ايه ياابنى ازاى احنا ملحقناش
انا بس اللى هسافر اكلم اهلى واجيبهم معايا يتعرفو على اهل ساره
محمد : ايه ياابنى انت مستعجل على ايه
باسل : مستعجل ايه ده انا فضلت مستنيها عمرى كله ووقت متجيى افوت الفرصه طبعا لاء وانت عارف انى جاهز واهلى نفسهم يفرحو بيا

بس انا اللى كنت بدور عليها وادينى لقيتها هستنى ايه

عماد : عندك حق يا باسل وطول عمرك يا واد جدع

باسل : انا هتوكل على الله واسافر على الفجر

عماد طيب يلا بينا الساعه بقت 2 والكلام خدنا عشان تلحق تنام شويه يا بيسو وتعرف تسوق بكره وتكون فايق

وقامو رجعو الشقه محمد وعماد طبعا نامو وباسل فضل صاحى لحد ما ادان الفجر قال الله اكبر قام خد شوروصلى ولبس ونزل ركب عربيته وتوكل على الله سافر القاهره

مامته وبباه فرحو جدا لما شافو لانه كان واحشهم جدا ( باسل ابنهم الوحيد ومامته مش بتقدر تبعدو عنها ابدا )

اتكلم باسل ما والده ووالدته وحكلهم اللى حصل واللى حصلو من وقت ما شاف ساره

طبعا مامته كانت طايره من الفرح عشان فرحه باسل اللى شايفاها فى عنيه
ووالده طبعا قاله اتصل بحماك وضحك ضحكه صغننه وحدد معاد نروح نقعد معاهم ونتكلم وربنا يقدم مافيه الخير ليك

باسل : بجد يا بابا بجد موافق

مامته : طبعا يا باسل انت عارف احنا منقدرش نقولك لاء بالذات لما يكون حاجه هتفرحك كده

باباه : يا واد انت مش عارفغلاوتك عندنا واننا نفسنا نفرح بيك وكمان انت اللى تختار فده احلى حاجه

*******************************************

فى بيت ساره

ساره قاعده تتكلم مع صاحبه عمرها هبه

ساره : شوفتى باسل يا بوبا وجدعنته

هبه : اه ياسوسو وكمان واد زى القمر

ساره : متقوليش واد بس

هبه : نعم وليه مقولش واد هو مش واد بردو

ساره :لاء طبعا ده راجل جدا وجدع اوى وطيووب خالص

هبه : وده من امتى الملاك البرئ بيتكلم كده على ولد يا خرابى

ساره : مش هكدب عليكى انتى عارفه انا مش بخبى عليكى حاجه حاسه نحيه باسل بمشاعر كده غيريبه

وحاسه ان هو ده اللى فضلت احلم بيه طول حياتى

هبه : طيب وبعدين يعنى بعد المشاعر والاعجاب ده

ساره : مش عارفه بس حاسه انه هيبقا نصيبى انا عمرى ما حبيت ولا حد دخل قلبى وطول عمرى قريبه من ربنا وربنا اكيد هيفرح قلبى بأول حب دخل حياتى

هبه : ربنا يقدم اللى فيه الخير يمكن ليه لاء مفيش حاجه بعيد عن ربنا وربنا يسعدك يا سوسو يارب

ساره : ويسعدك انتى كمان يا بوب ياحبيبه قلبى ومنحرمش من بعض ابدا

باسل بقى مكدبش خبر واتصل بوالد ساره وكلمه وقالو انا عاوز احدد معاك واقابل حضرتك لان والدى عاوز يتعرف عليكم

طبعا والد ساره قاله تنور فى اى وقت انت عارف البيت

طبعا كلنا عارفين اللى بيحصل فى المواقف دى والكلام واختصارا عشان مرغيش كتير

وافق والد ساره من غير ما يسال لان الصدفه جمعت بين والد باسل ووالد ساره قبل كده يعنى يعرفو بعض وطبعا ده قصر المسافات

وحددو يوم 8/7 للخطوبه

وقعدو ساره وباسل مع بعض وكان ده طلب والد ساره

طبعا باسل مكدبش خبر وطلع كل اللى جوواه

باسل : انا عاوز اقولك حاجه بجد انتى احلى صدفه حصلتلى فى حياتى وبحمد ربنا انى صبرت عشان اتعوض من ربنا بيكى يااحلى عيون شوفتها ومش هقولك بحبك لان المشاعر اللى بحسها تعدى كلمه بحبك حاسس انى اعرفك من قبل ما اشوفك مش من كام يوم

ساره طبعا مكسوفه ووشها فى الاض مش عارفه تقوله ايه ( انا بردو بحبك من اول مره شوفت فيها قد ايه انت جدع وشهم )

بس اكتفت بجمله واحده

ساره : لو حصل نصيب بينا هيبقى اتكتبلى عمر تانى غير اللى عيشته قبل ما اقبلك

وعدت الايام وكانو بيحضرو للفرح وكل يوم تليفونات بينهم

ودى كان احلى مكالمه بين ساره وباسل

باسل : ايه يا حبيبتى كنتى بتعملى ايه

ساره : مفيس كنت قاعده بفكر شويه

باسل : فى ايه يا ترى

ساره : حاجات كده

باسل : حاجات ايه يعنى ماليش حاجه فى وسط الحاجات دى

ساره : انت كل حاجه فى حياتى اصلا ازاى حاجه وحده بس

باسل : بجد يا ساره يعنى بتحبينى زى ما بحبك

ساره : ساكته

باسل : ايه خساره فيا انى اسمعها وتفرحى قلبى بيها ده خلاص كلها كام يوم وهتبقى خطيبتى رسمى

ساره : ده انا مستنيه اليوم ده بفارغ الصبر

باسل : يعنى مبسووطه بجد ومستنيه اليوم ده زى منا مستنيه

ساره : طبعا مبسوطه انا معرفش ازاى عيشت عمرى من غير ما ح

باسل : من غير ايه متنطقى

ساره : من غير ما احبك وبتقولها وهى طبعا هتموت من الكسووف

باسل : ياااااااااااااااه اكنى سامع صوت قلبك وهو بيقولها اخيرا يا ساره اخيره فرحتى قلبى

ساره : انا مش قلبى بس اللى بيقولها انا كل حاجه فيا بتعشق باسل وبتموت فيه

باسل : يا خرابى والله هيغمى عليا من كلامك ده ياااه لو تعرفى انا بحبك قد ايه وكنت \بتمناكى تبقى ليا من اول مره شوفتك وشوفت برائتك وضحكتك الصافيه

ساره : ربنا يخليك ليا وميحرمنيش منك ولا من حبك ليا اللى منور حياتى ابدا

باسل يلا بقى ننام عشان ورنا يوم شاق بكره وعشان تلحقى ترتاحى شويه

ساره : اوكى يا باسل اشوفك بكره ان شاء الله

وعدت الايام بسرعه

وجه اليوم المووعود وطبعا ساره كانت زى البدر ليله تمامو
ومستنيه فارسها على احر من الجمر
فضلت مستنيه باسل لفتره طويله جدا بس اتاخر باسل

لانه مع الاسف العربيه اللى كان رايح فيها باسل عملت حادثه ومات الفارس الشهم
واصحابه كانو معاه
محمد اللى كان سايق العربيه طبعا ف المستشفى مكسور وعنده كدامات جامده فى جسمه كله
وعماد كدماته بسيطه بس كان حزين على فراق اعز اصحابه
ومع خبر موت باسل اللى سمعته ساره دخلت ساره بغيبوبه لفتره طويله ومات حلمها اللى فضلت عايشه بس عشان تشوفه بيتحقق
وطبعا اتقلب الفرح لميتم وحزن على باسل اللى كان بطيبته وشهامته مثال للشاب المتربى الجدع.

بجد ياندى مش عارفه اقولك ايه بس بجد القصه تجنن وياريت نلقى شاب زاى باسل ده بس يارب مايحصل اللى حصل فى الاخر لان ده الموت بعينون لان ساره هتتعذب اوووووى تسلم الايدى ياقمر هى حقيقه القصه دى cheers

زهرة الحب كتب:: بجد ياندى مش عارفه اقولك ايه بس بجد القصه تجنن وياريت نلقى شاب زاى باسل ده بس يارب مايحصل اللى حصل فى الاخر لان ده الموت بعينون لان ساره هتتعذب اوووووى تسلم الايدى ياقمر هى حقيقه القصه دى

ياريت يازهره اكيد لسه فى شباب زى باسل كتير
ونورتينى ياقمر ولاء متخفيش القصه من الخيال مش حقيقه
متحرمنيش من ردودك ياعسل